Syndrom Płaskiej Głowy Niemowlęcia
Syndrom płaskiej głowy to stan, gdy tył lub bok główki staje się płaski.
Pierwsze 3 miesiące życia dziecka to czas, gdy główka naszego maluszka jest najbardziej podatna na zniekształenia i deformacje. Dzieje się tak, gdyż miękkie kości czaszki dopiero się formują. Zgodnie z zaleceniami o minimalizowaniu S.I.D.S (nagłej śmierci łóżeczkowej), dzieci układane są do snu na plecach, co powoduje, że nacisk na kości czaszki jest ogromny. Dzieci z reguły faworyzują jedną pozycje, co sprzyja różnym deformacjom.
Płaska główka niemowlęcia to nie choroba, ale jej konsekwencje mogą być poważne. Przesunięcie pnia czaszki, nierówne ułożenie szczęki, przesunięcie poziomu uszu, oczu czy kości policzkowych – to możliwy scenariusz.
Typy spłaszczeń
Rozróżniamy kilka rodzajów spłaszczeń głowy:
Plagiocefalia: To najbardziej powszechne zniekształcenie nazywane również skośnogłowiem. Pojawia się wtedy, gdy główka/czaszka jest płaska z jednej strony. Powoduje widoczną asymetrię.
Brachycefalia: Czasem nazywana krótkogłowością. Pojawia się wtedy, gdy tył główki jest spłaszczony. Skutkiem tego, główka/czaszka się poszerza.
Dolichocefalia: Czasem nazywana długogłowością. To silne wydłużenie główki/czaszki.
Kraniosynostoza: to wada wrodzona. Polega na wcześniejszym zarośnięciu się jednego lub wielu szwów czaszkowych. Może tworzyć się jeszcze przed narodzinami lub w pierwszych miesiącach po porodzie, kiedy dochodzi do zrastania kości w czaszce. Następstwem jest deformacja czaszki. Stosuje się tu leczenie operacyjne. Poduszka Mimos nie ma skuteczności w przypadku stwierdzonej kraniosynostozy. Dziecko, u którego podejrzewamy kraniosynostozę powinno być zbadane przez neurochirurga dziecięcego. W celu potwierdzenia lub wykluczenia diagnozy, wykonuje się tomografię komputerową.
Co powoduje zniekształcenia?
Na syndrom płaskiej głowy składa się szereg czynników, które powodują zewnętrzny nacisk na główkę dziecka.